Friday, January 3, 2014

รักแท้....แค่คำลวง

http://www.sac.or.th/databases/inscriptions/inscribe_image_detail.php?id=3572

อัตมะขอ               ทอวทะสาน
บรรพะนิทาน         สอนจิตะหญิง
"รัก" ปุมะเอ่ย         เผยมิประวิง
ควรพิเคราะห์อิง    เหตุและผล

***

มีนุชะหนึ่ง          ซึ่งปุระนาง
สุดจะสะอาง       ล้ำปุถุชน
หนุ่มและก็ป๋า      มาบทะวน
หมายนิรมล        องคยุพา

เอกปุมะเลิศ        เพริศเสนาะถ้อย
ใครสุตะพลอย     ลุ่มกมลา
เทียวจระหยอด    พลอดพจนา
จนพนิดา            มีจิตะปลง

ภักดิสมัคร        รักปุมะนั้น
หลับ ฤ ก็ฝัน      เพ้อเพราะพะวง
ยามทิวะรุ่ง         มุ่งมุประสงค์
พบวรองค์         ชายวทะดี

จวบทินหนึ่ง       จึ่งปุมะงาม
มีกิจตาม            ป่าพนะลี
เอ่ยพจะชวน      นวลดรุณี
ท่องอฏวี            หย่อนหฤทัย

หว่างมรคา        ป่าวนวัน
พบพะฉกรรจ์     หมีสริร์ใหญ่
ขู่ฮะฮะโฮก      โหวกวะวะไกล
โผนกะยะใส่     สองนรชน

นวลฉวิเพ็ญ      เห็นภยะร้าย
กล้ำจระกราย    มาณพะตน
กู่สรร้อง            ก้องพนะสนฑ์
"หนีสิกมล         ทูนศิรษา"

ฝ่ายปุมะเพริศ   เปิดมิประวิง
รีบจระวิ่ง           ขึ้นรุกะขา
ไป่พิศแล          แขสริรา
ปล่อยยุวภา      เดี่ยววรกาย

จึ่งนุชะแกล้ง    แสร้งสติเลือน
นอนมิเขยื้อน   ดุจชิวะวาย
หมีก็งะงัน        สั่นศิระส่าย
แลนรชาย        คล้ายวะจะหยาม

มันจรดล          จนพะประชิด
ใกล้กะกนิษฐ์    ผ่องสิริงาม
ทิ้งวทะไว้         ให้ดำริตาม
"นี่ ฤ วะความ    รักปุมะทำ"

***

รักบ่มิอาจ               คาดกะประมาณ
ด้วยพจมาน            ถ้อยมธุคำ
ต้องพิเคราะห์นาน  ผ่านพฤติกรรม
จึงจะมิช้ำ               ชอกหทยา

เหตุวิกฤต           บิดกละลวง
เผยมนทรวง       สู่นยนา
ยากจะเสาะรัก     ภักดิอุรา
จนวะชิวา            ตักษยะแทน

ศรีเปรื่อง
ประพันธ์ไว้ที่ http://www.klonthaiclub.com
เมื่อวันที่ ๒๒ เม.ย. ๒๕๕๖

ปล.

อัตมะ = ข้าพเจ้า
ปุมะ = เพศชาย
ปุระ = ร่างกาย (จริง ๆ แปลว่า เมือง ได้ด้วย แต่ในที่นี้ คือ ร่างกาย ครับ)
สุตะ = ฟัง
นร = คน, ชาย
ทิน = วัน
สร = เสียง
ป๋า = ชายแก่ ที่มีตังค์เยอะ ๆ ชอบมีกิ๊กเด็ก ๆ
อฏวี = ป่า
รุกะขา จาก รุกข = ต้นไม้
พะ = ปะทะกัน, ชนกัน
งะงัน กร่อนจาก งงงัน
ฮะฮะโฮก กร่อนจาก โฮกโฮกโฮก
โหวกวะวะ กรอนจาก โหวกโหวกโหวก
ตักษยะ จาก ตักษัย

Post a Comment

Comment โดยเลือก "Name/URL"
แล้วป้อนเฉพาะช่อง "Name" ก็ได้นะครับ !!!

10 comments:

บ้านกลอนน้อยฯ said...

พี่เปรื่อง ไม่มีกดให้รู้ว่าอ่านแล้วเหรอคะ
แล้ว ไม่มีบอกเตือนเวลาพี่เปรื่องพิมพ์ตอบกันเหรอคะ
น้องหาไม่เจอ

บ้านกลอนน้อยฯ said...

อ่อ น้องเห็นแล้วจ้ะ อยู่ทางขวา :P

Unknown said...

1. ตัว reply ตอบเป็นคน ๆ นะ พี่ไม่ชอบเลยเอามันออก s-)
2. ส่วนรูปแบบการจัดวางก็...เอ่อ ยังมือสมัครเล่นอยู่จ๊ะ
แต่...น้องหญิงเห็นหิมะ หรือยังล่ะ

http://sriphreung.blogspot.com/p/main-page.html

เจ๋งป่ะ :-h

บ้านกลอนน้อยฯ said...

เห็นค่ะ น้องเข้าใจว่าเป็นดอกไม้ร่วงมา
พึ่งรู้ว่าเป็นหิมะ ทำได้ด้วยเหรอคะ
ศรเมาท์ก็เป็นไอ้โม่ง ใช่ป่ะ

Unknown said...

ปรับใหม่สุดฝีมือแล้วจ้า... ที่ main page เปลี่ยนเป็นดาวระยิบระยับ y-)

บ้านกลอนน้อยฯ said...

ฮ่าๆๆ สวยค่าา อันนี้สวยกว่าอันเก่า พี่ๆๆๆๆ เอารูปกิ๊ก มาตกแต่งด้วยจิ แหะ ๆ :))

Unknown said...

น้องหญิง...แบบนี้เหรอ..น้องแต้วโปรยปราย :))

บ้านกลอนน้อยฯ said...

พี่เปรื่องอ่ะ =)) น้องแต้ว เหรอคะ เห็นหน้าไม่ถนัด เขาเลื่อนไปเรื่อย ๆ โอ้ยจาเป็นลม หัวเราะมากเกิน ขอบคุณค่าาา พี่เปรื่องแน่มาก เอิ๊กๆๆๆๆ ยอมแล้วจ้า =))

บ้านกลอนน้อยฯ said...

แบบนี้สดใส สวยมากค่ะพี่เปรื่อง มีกลีบดอกไม้ร่วง สวยจริง ๆ เอาไว้นาน ๆ หน่อยนะคะ
แต่โพสอันใหม่น้องเม้นไม่ได้อ่ะ หรือพี่ปิดห้ามเม้น อิอิ

Unknown said...

จ้า...เพราะหน้านี้เป็นหน้าชั่วคราว สักพักพี่ก็จะลบ :D