บุรุษผู้อาภัพ...ต้องกินแต่ขนมตุ๊บตั๊บ

ฤาสวรรค์สาปไว้                ให้กรม
ระเห็จเตร็ดกินลม               เปลี่ยวเอ้
สาวสาวห่อนนิยม               สบัดพักตร์...หนีแฮ
มีแต่กระเป๋าเป้                    อยู่ข้าง...เคียงสรีร์

สตรี ฤ ก็ไร้                          ตุ๊ดเมิน
ยาตรเหยาะเลาะดำเนิน       ทั่วหล้า
โชคดีปะเผชิญ                    อนงค์ก็...โหดเฮย
เตะผ่าหมาก,ทุบหน้า           ฟกช้ำ...ดำเขียว            

สาวเฮี้ยวเฮี้ยวเยี่ยงนี้           ไม่เอา
ถึงจักสวยลำเพา                  เฉิดแฉล้ม
หากเกิดขุ่นเคืองเรา              อาจแย่
ถูกประทับรอยแต้ม               ทุกเช้า...ทุกเย็น

ยากเข็ญอาภัพแท้                 นารี
เจอะแต่ยักขิณี                      หมดเกลี้ยง
แม้นกล่าวผิดฤดี                   ขัดโสต...นางเฮย
ตุ๊บตั๊บจัดมิเลี้ยง                    กระทั่งล้ม...ซมซาน      

ศรีเปรื่อง
ปรับปรุงจากงานเดิมซึ่งลงไว้ที่ http://www.klonthaiclub.com
เมื่อวันที่ ๒๒ พ.ย. ๒๕๕๖