หลงกลอนอักษรน้อง

เฉิดลำนำเพริศประเสริฐนัก
เฉิดอักขราเพี้ยงพิณสวรรค์
เฉิดจังหวะคล้องจองรำพัน
เฉิดฉันอรรถรสสะกดใจ

โอ้เอย...ต้องมนตร์กลพิลาส
พจน์พาทย์ลาวัณย์....ประหวั่นไหว
ยืนจ้องฟ้าทอง...ผ่องประไพ
ขณะใกล้...ยามหวัน...จะหันลา

พลันจินต์เรียมล่องลอยเตลิด
ระเบิดถ้อยวาง...หว่างเวหา
บ่งความแม่นมั่น...จำนรรจา
"พี่ยาหลงกลอนอักษรน้อง"

ศรีเปรื่อง
๒๙ เม.ย. ๒๕๕๗