ทำนองเสนาะ : บทโปรดในนิทานเวตาล เรื่องที่ ๖

พระนิพนธ์ใน พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ (น.ม.ส.)

กาพย์ฉบัง ๑๖ (๒ บท)

ชายใดไม่เที่ยวเทียวไป   ทุกแคว้นแดนไพร 

มิอาจประสบพบสุข

ชายใดอยู่เหย้าเนาทุกข์   ไม่ด้นซนซุก

ก็ชื่อว่าชั่วมัวเมา 

มาณวกฉันท์ ๘ (๑ บท)

จงจระเที่ยว      เทียวบทะไป 

พงพนะไพร      ไศละลำเนา 

ดั้นบถะเดิน       เพลินจิตะเรา 

แบ่งทุขะเบา     เชาวนะไวฯ

ศรีเปรื่อง

๒๔ ม.ค. ๒๕๕๖