ศรีเปรื่อง: ที่สุดแห่งความหลงใหล......

มาณวกฉันท์ ๘

[ที่สุดแห่งความหลงใหลของกระทาชายนายศรีเปรื่อง]

นั่ง ณ ลำเรือ เมื่อสุริเยือน

ค่อยจระเคลื่อน หานชลธาร

ยลปทุมาศ ดาษมิประมาณ

จิตะสราญ ทุกขะบ่มี

อยากจะเผดียง เนียงจระมา

ยังนครา กุมภวะปี

ร่วมพิศะดู หมู่นลินี

ทั่วชลธี ท้นกชะแดง

เอื้อมหตะถา คว้าบุษกร

เรือก็คระลอน หวิดสิตะแคง

ตกหฤทัย ไอ่ยะ! ซะแรง

สุดจะระแวง แหยงมรณัง

พ้นกรณีย์ ชีวิตะลา

ให้ดนุอา- รมณะพัง

จำกระเชียง เบี่ยงจระรัง

กลัวสิมิยัง พบยุพเยาว์

ศรีเปรื่อง

ประพันธ์ไว้ที่ http://www.homelittlegirl.com

เมื่อวันที่ ๙ และ ๑๑ ม.ค. ๒๕๕๖

ฟังการขับทำนองเสนาะได้ที่ : http://sriphreung.blogspot.com/2013/12/blog-post_4445.html

ศรีเปรื่อง